Maandagochtend 9.00 uur. Het eerste telefoongesprek van een nieuwe werkweek. In de stem van de man klinkt de twijfel en ook boosheid. Hij heeft Serraarens Mediation, Hulp bij Scheiden gebeld om informatie in te winnen.
Hij is na zijn scheiding in 2014 weer snel hertrouwd maar nu, drie jaar later is het zoet van de bruidstaart ingeruild voor het zout van een scheiding. Zijn vrouw heeft de woning na een flinke ruzie verlaten, komt niet meer terug en nu heeft hij een brief van de advocaat van zijn nieuwe (ex)vrouw gekregen.
“Er staat hier dat zij de helft van mijn bedrijf wil en de helft van het huis dat ik na de eerste scheiding heb gekocht. Dat is toch niet eerlijk? De boosheid en verontwaardiging druipt ervan af.
“Ze heeft altijd tegen mij gezegd dat wat van mij was, van mij zou blijven. En ik heb gezegd: omdat je nog met zoveel schulden zit betaal ik mee zolang we samen zijn. Maar gaan we scheiden dan worden het gewoon weer jouw schulden. En nu beweert die advocaat dat ik daar toch aan mee moet blijven betalen”.
Hier past maar één antwoord en ik wil niet om de hete brij draaien. Kort en duidelijk. ”Ik heb goed en slecht nieuws. Het goede nieuws is voor je vrouw, het slechte voor u. Haar advocaat heeft gelijk. Nu je in gemeenschap van goederen bent getrouwd, is het ieder de helft. Van de bezittingen en ook van de schulden. U bent de pineut, financieel gezien.
Om toch positief te eindigen. De wet is per 1 januari 2018 aangepast. Voor wie na deze datum is getrouwd is niet de gemeenschap van goederen de norm maar trouwt iedereen standaard op huwelijkse voorwaarden
Man: Ja, daar ben ik nu niet mee geholpen maar toch bedankt!
